روایاتی در ارتباط با بیکاری..

بیکار، مورد غضب خداست.

همانطور که کار ارزشمند و کارگر محبوب پروردگار عالم است، بیکاری زشت و نکوهیده و نادرست و شخص بیکار مورد غضب خدا و نفرت خلق است.

امام صادق (ع) می فرمایند: «ان الله یبغض کثره النوم و کثره الفراغ».(خواب زیاد و بیکاری زیاد، مورد غضب خداست) و حضرت موسی بن جعفر (ع) می فرمایند: «ان الله عزوجل لیبغض القبر النوام ان الله یبغض العبدالفارغ».(به راستی که خداوند خشم دارد بنده ای را که زیاد بخوابد و شخص بیکار مورد غضب خداوند است).

بیکار عقلش کم میشود.

کار و فعالیت، فکر و مغز انسان را به کار انداخته و عقل و تدبیر را زیاد می کند. امام صادق(ع) می فرمایند: «التجاره تزید فی العقل». (تجارت و کار عقل را زیاد می کند).

بیکار دعایش مستجاب نمی شود.

انتظاری که فرد بیکار جهت استجابت دعا و تامین احتیاجاتش بدون تلاش دارد ، نابجا است؛ همانگونه که پیامبر فرمودند: پنج دسته دعایشان مستجاب نمی شود، یکی از آنها مردی است که در خانه خود بیکار بنشیند و بدون اینکه با تلاش به دنبال طلب روزی برود، بگوید: خدایا روزی نصیب من کن. «رجل جلس فی بیته و قال اللهم ارزقنی و لم یطلب».